9 مورد از مهمترین اصطلاحات گفتاری

واژگان مکالمه یکی از مهم ترین چیزهایی است که هر گوینده باید برای برقراری ارتباط بهتر با همکارانش تسلط داشته باشد. از طرفی نشانه مهارت و تجربه سخنران است. در اینجا سعی شده است مهمترین اصطلاحات مورد استفاده سخنرانان و بهترین گوینده تلویزیون  را به اختصار توضیح دهیم.

1. همگام سازی: همگام سازی به معنای همگام سازی لب و دهان بازیگر با کلماتی است که گوینده بیان می کند. به عبارت دیگر تطبیق طول جملات راوی با بازیگری. مدیر پشتیبان مسئول هماهنگی این دو است. او روی جملات ترجمه شده زوم می کند تا زمانی که بازیگر جملات را تمام می کند، صدای گوینده قطع می شود. این اتفاق باید به گونه ای باشد که مخاطب باور کند خود بازیگر این جملات را گفته است.

برای رسیدن به این هدف باید چند قدم برداشته شود. در مرحله اول مترجم باید کلمات را طوری ترجمه کند که طول آنها از دیالوگ بازیگر بیشتر یا کوتاهتر باشد. سپس مدیر دوبلاژ متن دوبله شده را با حرکات بازیگران مطابقت می دهد و در صورت لزوم متن دوبله را تغییر می دهد. در مرحله پایانی، بدلکار سعی می کند خطوط را به موقع ارائه دهد تا با عملکرد بازیگر مطابقت داشته باشد.

2- صدای مثبت و منفی: صدای برخی از گویندگان به دلیل اینکه در مورد شغلی نزدیک صحبت می کنند یا به دلیل شخصیتی که دارند، لحن مثبت و منفی به خود می گیرد. به عبارت دیگر در ذهن مخاطب تاثیر خوب یا بد ایجاد می کند. مثلاً بازیگرانی که صدایشان خوب است در خاطره مخاطب می ماند که می تواند نقش یک بازیگر خوب را ایفا کند زیرا بازی آنها نسبت به کسانی که گوش می دهند باورپذیرتر است.

با توجه به موارد ذکر شده، صدای مثبت به معنای صدایی است که روی شخصیت های مثبت به کار می رود یا لحن ملایمی دارد و صدای منفی صدایی است که لحن سختی دارد و برای بازیگران منفی به کار می رود. در نظر گرفتن نوع صدای گوینده برای انتخاب نقش او بسیار مهم است. اگر می خواهید در مورد مفهوم صدای مثبت و منفی بیشتر بدانید می توانید به صفحه فن بیان مراجعه کنید.

3- نقش آفرین: به اعلام کننده نقش یا صداپیشه نقش اصلی فیلم های مختلف می گویند. این افراد در صحبت کردن و حتی هماهنگی با بازیگران اصلی مهارت بالایی دارند. انتخاب نقش اول کار بسیار حساسی است زیرا کیفیت نتایج کار به عملکرد نقش اصلی بستگی دارد.

عنوان ویدیوی دوم نیز برای گویندگانی که قسمت دوم یا سوم فیلم را اعلام می کنند نامیده می شود. اگر به این نام باشد، با یک کار بزرگ مطابقت دارد. این افراد باید دانش و مهارت های مهمی نیز داشته باشند زیرا بر اجرای نقش اصلی نیز تاثیر می گذارند. برای اینکه انسان بتواند سیم پیچ دوم یا سوم را صحبت کند باید دانش و مهارت بالایی داشته باشد.

4- صدای مرد، صدای زن، صدای کودکان: تقریباً هر فیلمی دارای نقش های کوتاهی است که حاوی دیالوگ های متشکل از چند جمله است. این افراد فقط قهرمان داستان یا نقش آفرین هستند و در اصطلاح تاریکی ارتش نامیده می شوند. گویندگانی که این نقش ها را بیان می کنند، صدای مردانه و صدای زنانه نامیده می شوند.

این کاراکترها آنقدر کوتاه یا کم هستند که گاهی یک گوینده می تواند صدای چند نفر را اجرا کند. راویانی که صدای کودکان را می نوازند گوینده کودکان نیز نامیده می شوند. عموماً گویندگان زن نقش کودک را بر عهده می گیرند زیرا به دلیل صدا و لحن صدای کودکان به راحتی می توانند صدای کودکان را تقلید کنند.

5- افراد زیادی که حرف می زنند یا سر و صدا می کنند: شاید تا به حال این وضعیت را دیده باشید، در قسمت هایی از فیلم افراد زیادی در حال صحبت هستند. مانند برنامه زمانی نوشته شده در بازار، جلسه، خیابان و غیره. در این سریال ها عده ای شروع به صحبت با یکدیگر می کنند تا بفهمند چگونه قله مکان را صدا بزنند. با کمک چنین سایت هایی بیننده می تواند ارتباط بهتری با آن سایت برقرار کند. گوینده هایی که در این مواقع صحبت می کنند اغلب بلندگوهای بلند یا بلندگو نامیده می شوند و گاهی صدای آنها به وضوح شنیده می شود، گاهی اوقات نه.

6- ریالگو: این اصطلاح برای سخنرانان حرفه ای که از صدای خود برای بیان نقش خود استفاده می کنند استفاده می شود. این افراد معمولا سخنرانان با تجربه و پیشکسوتان رشته خود هستند. پخش کنندگان Realgo در مستندها، برنامه های تلویزیونی و برنامه های دیگر تخصص دارند و به ندرت در برنامه های تلویزیونی انیمه یا کودکان شرکت می کنند. بیشتر اوقات از بلندگوهای realgo برای پادکست ها نیز استفاده می شود.

7- تیپگو: توسعه دهندگان تیپگو بر خلاف Realgo در زمینه انیمیشن فعالیت می کنند. به عبارت ساده، به گویندگانی که صدای اصلی خود را تغییر می دهند و می گویند که بازیگر نیستند و بیشتر در زمین بازی کودکان فعالیت می کنند، تایپگوست نامیده می شوند. گاهی اوقات اسپیکر Typegou به جای بسیاری از شخصیت های مختلف در انیمیشن صحبت می کند.

8. مجریان کمدین یا مجریان کمدین: به مجری رادیو و  مجریانی که صدای طنز دارند و به جای شخصیت های کمدی صحبت می کنند، کمدین می گویند. همانطور که قبلاً گفتیم صدای این افراد دوست داشتنی برای شخصیت های باهوش و مهربان مناسب است. کمدین ها در کمدی تخصص دارند و به ندرت روی پروژه های جدی کار می کنند.

9- گوینده یا مجری خبر. برخی از سخنرانان در حفظ متن و انجام آن با ریتم خاصی تخصص خاصی دارند. این افراد عموما به عنوان مجری یا روزنامه نگار انتخاب می شوند. گزارش های خبری یکی از سخت ترین انواع سخنرانی است، زیرا گوینده باید لحن مناسب را در حین اجرا حفظ کند و در بیان جملات مهارت کافی داشته باشد. روزنامه نگاران نیز مانند سخنرانان واقعی از صداهای واقعی (در پشت تکنیک های گفتاری) استفاده می کنند.